Dolunay altında, aşkın büyüsüne kapılıp sonzsuzluğa açılan kapıları buldum.
Sahile vuran bir dalga kadar yalnızım bugün, yakamozlar aydınlatmıyor içimin karanlığını.
Dolunay bu gece mum ışığında ölmeyi emrediyor ve ben korkmuyorum.
Geceye dedim ki; uzan uzanabildiğin kadar, şimdi o dolunay uykudadır.
"Dolunay karanlığın, içinde parlayan umut ışığı gibidir."
Ayın ışığı, her iyiye, her kötüye vurur; ama hiçbir vakit kirlenir mi? O ışık, gene tertemiz halde aya döner, gider.
Dolunay ışığında, yalnızlık bir yıldız gibi kaybolur.
Dolunay, gecenin sessizliğinde aşkın masalını anlatır.
"Dolunay büyüsü altında, seni sevmek beni derin yolculuğa çıkarıyor, ruhumun karanlığını aydınlatıyor.
Işıklar sönmüşse ve karanlıksa; ona da aldırma, ay ışığını seyret sabret sabret ki; her şey hissettiğin kadar derin ve sonsuz olsun. Sabret ki; her şey gönlünce olsun.
Yolunu neyin aydınlattığı, niye aydınlattığından daha önemli değil.
Karalara bürünmüş saçlarında dolunay, ben bu kadar zulme layık mıyım Rüveyda.
Dolunay gecelerinde seninle kaybolmak, sonsuzluğun kollarında aşkı hissetmek istiyorum.
Yıldız komasına girmek istiyordum, istiyordum dolunay çarpsındı beni.
Bu gece yarısında iki kişi uyanık; biri benim, biri de uzayan kaldırımlar.
Bırak ay gitsin, sen kal bu gece!
Söylenilmemiş mısralar bilirim hüzün dolu yağmurlu gecelerde.
Sen gittin diye ay suskun, yıldızlar üzgün, gece sessiz ve durgun.
Bana ayın parladığını söyleme, bana kırık camdaki ışığın parıltısını göster.
Bazen de yıldızlar bakar, insanlar kayar hayatımızdan.
Gece ne kadar karanlık olursa olsun, ay her zaman yol gösterir.
Yanımdan geçip öyle gitme insanlar gitti, yıllar sen gitme.
"Herkes aynı anda geceyi yaşar ama herkesin karanlığı farklıdır."
İşte bu dolunay misali bir görünür bir kaybolursun gittiğinde yüreğim darlanır görünce çiçekler açar içimde bir karnaval yerine döner senle konuştuğumda yüreğim.
"Unutma ey gönül, burası dünya; sefası da fani, cefası da. Öyleyse nankör olmaktan kork gönlüm. Geçici elemlere ve imtihanlara sabret.
Dolunayın gizemi, geceye yayılan bir büyülü örtü gibidir. Romantizmiyle her kalbi sarar.
Yıldızlara basarak gel, bak salıncak kurdum aya.
Dolunay, gökyüzünde geceleri yürür; köpeklerin havlamasından dolayı yürüyüşünü bırakmaz.
Ay'ı hedefleyin ıska geçseniz bile en azından yıldızlara ulaşırsınız.
Gökyüzünde ay varken kimse hırsızlığa gelmez.
Ay ışığı penceremden girende, senden yana hayal kurmak ne güzel.
Bir zamanlar tüm yıldızlar geceden daha karanlıktı ta ki gece uyanana kadar.
Herkes aya benzer, karanlık bir tarafı vardır ve onu kimseye göstermez.
Sen gözlerini başka tarafa döndürdüğünde, ay ışığını kesti.
Ay olabilirsin ve yine de yıldızları kıskanabilirsin.
Gece, yalnızlığın üzerine dökülen asfalttır.
Sen benim hayatımda parlayan ayım ol, ben milyarlarca yıldızdan vazgeçeyim.
Güneşin yanında ay sönük kalır, geceleyin ise ayın kuralı geçerlidir.
Evdeki hesabımız bile çarşıya uymuyorken, ahiret hesabımızın vay haline.
Kimseye göstermem üzüntümü, gündüz gülerim, geceleri yalnız ağlarım.
"cahil kişi gülün güzelliğini görmez, gider dikenine takılır."
Yarim geceler dışarı çıkma düşman seni kıskanır, sen güzelliğin en üstündeki dolunay gibisin.
Yokluğun gece beliren ay ve yıldız gibi, fark etmemek mümkün değil.
0 Yorum